Informacje potrzebne do identyfikacji przemocy:

1. Dziecko, ofiara – występujące u niego symptomy behawioralne, fizykalne, ujawniane przez nie przemocy lub jej zasygnalizowanie.

2. Rodzice – informacje ujawniane przez nich w wywiadzie i ich zachowania w trakcie badania i poza nim.

3. Osoby trzecie – dziadkowie, opiekunowie, sąsiedzi, rówieśnicy, nauczyciel, rodzeństwo.

4. Dokumentacja na temat rodziny i dziecka – dokumenty różnych instytucji, w których można znaleźć dane wskazujące na występowanie problemu w danej rodzinie.

Specyficzne objawy fizykalne:

• niewyjaśnione i powtarzające się obrażenia

• siniaki po obu stronach małżowiny, zniekształcenia, naderwania, zadrapania

• ślady duszenia, wiązania na szyi

• liczne złamania (żeber, rąk, nóg)

• uszkodzenia głowy

• uszkodzenia podniebienia i dziąseł jako karmienia dziecka na siłę

• ślady ugryzień

• łysienie dziecka jako rezultat wyrywania włosów

• łukowate ślady wbijania paznokci

• nieprzypadkowe oparzenia

• trudności w chodzeniu, siadaniu, oddawaniu moczu

Przemoc psychiczna – dotyczy wszelkich zachowań, które niszczą godność dziecka i zaburzaja konstruktywny obraz jego własnej osoby.

Czynniki:

• obrażanie

• wzbudzanie poczucia winy

• poniżanie

• upokarzanie

• straszenie

• izolowanie

• terroryzowanie

• szantażowanie

• nadmierna kontrola

• nadmierne wymagania

• odrzucenie emocjonalne

• zaniedbywanie potrzeb emocjonalnych dziecka

Specyficzne objawy behawioralne:

• poszukiwanie przez dziecko stałej uwagi, ciągłe zwracanie na siebie uwagi

• ciągłe czepianie się, lepienie się do dorosłych

• unikanie, uciekanie od rzeczywistości

• lęk przed dorosłymi, przed dotknięciem, chęciom pogłaskania

• lęk przed powrotem do domu

• poczucie niskiej wartości

• wyraźny brak radości z życia

• moczenie nocne

• niedostosowany do pogody strój

• lęk przed rozbieraniem się (np. u lekarza)

• zachowania agresywne, napady złości

• próby samobójcze

• zbyt pośpieszne przepraszanie