Przemoc fizyczna i psychiczna
Informacje potrzebne do identyfikacji przemocy:
Dziecko, ofiara – występujące u niego symptomy behawioralne, fizykalne, ujawniane przez nie przemocy lub jej zasygnalizowanie.
Rodzice – informacje ujawniane przez nich w wywiadzie i ich zachowania w trakcie badania i poza nim.
Osoby trzecie – dziadkowie, opiekunowie, sąsiedzi, rówieśnicy, nauczyciel, rodzeństwo.
Dokumentacja na temat rodziny i dziecka – dokumenty różnych instytucji, w których można znaleźć dane wskazujące na występowanie problemu w danej rodzinie.
Specyficzne objawy fizykalne:
niewyjaśnione i powtarzające się obrażenia
siniaki po obu stronach małżowiny, zniekształcenia, naderwania, zadrapania
ślady duszenia, wiązania na szyi
liczne złamania (żeber, rąk, nóg)
uszkodzenia głowy
uszkodzenia podniebienia i dziąseł jako karmienia dziecka na siłę
ślady ugryzień
łysienie dziecka jako rezultat wyrywania włosów
łukowate ślady wbijania paznokci
nieprzypadkowe oparzenia
trudności w chodzeniu, siadaniu, oddawaniu moczu
Przemoc psychiczna – dotyczy wszelkich zachowań, które niszczą godność dziecka i zaburzaja konstruktywny obraz jego własnej osoby.
Czynniki:
obrażanie
wzbudzanie poczucia winy
poniżanie
upokarzanie
straszenie
izolowanie
terroryzowanie
szantażowanie
nadmierna kontrola
nadmierne wymagania
odrzucenie emocjonalne
zaniedbywanie potrzeb emocjonalnych dziecka
Specyficzne objawy behawioralne:
poszukiwanie przez dziecko stałej uwagi, ciągłe zwracanie na siebie uwagi
ciągłe czepianie się, lepienie się do dorosłych
unikanie, uciekanie od rzeczywistości
lęk przed dorosłymi, przed dotknięciem, chęciom pogłaskania
lęk przed powrotem do domu
poczucie niskiej wartości
wyraźny brak radości z życia
moczenie nocne
niedostosowany do pogody strój
lęk przed rozbieraniem się (np. u lekarza)
zachowania agresywne, napady złości
próby samobójcze
zbyt pośpieszne przepraszanie